خشکسالی در همدان به نقطه هشدار رسید / بارش صفر در ۴۷ روز نخست سال آبی
مدیرعامل شرکت آب منطقهای همدان با اعلام صفر بودن بارشها از آغاز سال آبی جاری در همدان، وضعیت منابع آبی استان را «بسیار نگرانکننده» توصیف کرد و گفت: خشکسالی دیگر یک حادثه استثنایی نیست؛ بخشی از واقعیت جدید اقلیمی ما شده است.
به گزارش دید روز، رضا اخلاصمند، مدیرعامل شرکت آب منطقهای همدان در «مدرسه پاییزه مدیریت خشکسالی» با بیان اینکه استان همدان با خشکترین شروع سال آبی طی دهههای اخیر روبهروست، اظهار کرد: امروز بیش از هر زمان دیگری باید معنای آیات الهی در خصوص نعمت باران را در زندگی و برنامهریزیهای خود حس کنیم و با اتکا به علم و خرد جمعی برای عبور از این شرایط اقدام کنیم.
وی حضور دانشجویان در این دوره آموزشی را ارزشمند دانست و افزود: خشکسالی دیگر پدیدهای خاموش و پنهان نیست ، یکی از جدیترین چالشهای قرن حاضر است و اکنون بخش مهمی از سرنوشت اقلیمی کشور ما را تعیین میکند.
اخلاصمند گفت: از ابتدای سال آبی ۴۷ روز گذشته، اما هیچ جبهه بارشی وارد غرب کشور نشده و میزان بارش استان همدان تا امروز صفر است ،در حالیکه این رقم در روز مشابه سال گذشته ۲۱ میلیمتر و در میانگین بلندمدت ۳۶ میلیمتر بوده است.
وی افزود: این شرایط نشان میدهد نهتنها در دوره خشکسالی قرار داریم بلکه با تشدید ناگهانی و نگرانکننده آن روبهرو شدهایم موضوعی که منابع آب سطحی و زیرزمینی استان را تحت فشار بیسابقهای قرار میدهد.
مدیرعامل آب منطقهای همدان، پیشبینی خشکسالی را نخستین محور مدیریت این بحران معرفی کرد و گفت: پیشبینی کوتاهمدت برای برنامهریزی فصل زراعی و مدیریت تخصیص آب ضروری است و پیشبینی بلندمدت نیز چشمانداز طراحی زیرساختها و سیاستهای کلان حوزه آب را روشن میکند.
وی با یادآوری اینکه «خشکسالی فقط عدم بارش نیست» افزود: ما با زنجیرهای از خشکسالیها روبهرو هستیم از خشکسالی هواشناسی که اکنون در اوج آن قرار داریم تا خشکسالی کشاورزی و هیدرولوژیکی که خود را در افت سطح آبهای زیرزمینی، کاهش جریان رودخانهها و افت ذخایر سدها نشان میدهد.
اخلاصمند اثرات گسترده این پدیده بر محیط زیست و جامعه را چنین برشمرد: خشکیدن تالابها و چشمهها، فرونشست زمین، کاهش کیفیت آب، نابودی پوشش گیاهی و از سوی دیگر کاهش تولیدات کشاورزی، بیکاری، مهاجرت و حتی تنشهای محلی بر سر آب که میتواند امنیت غذایی و ملی را تحتتأثیر قرار دهد.
وی افزود: باید تابآوری را در کنار مدیریت منابع ببینیم تا جامعه و اکوسیستم بتوانند در برابر شوکهای خشکسالی مقاومت کرده و سریعتر بازیابی شوند.
اخلاصمند در محور دیگر سخنان خود دو راهکار اصلی کاهش آسیب خشکسالی را معرفی کرد: مدیریت تقاضا: توسعه کشت گلخانهای، آبیاری نوین، اصلاح الگوی کشت، نصب کنتورهای هوشمند و مصرف بهینه در بخش شرب و مدیریت عرضه: بازچرخانی آب و جایگزینی پساب در صنایع پرمصرف
وی با اشاره به نقش مشارکت مردمی گفت: خشکسالی با دستور از بالا حل نمیشود؛ همه ذینفعان از کشاورزان تا صنایع و نهادهای اجتماعی باید در تصمیمات سهیم باشند. دانشجویان نیز میتوانند حلقه اتصال علم و جامعه محلی باشند.
